άψιλο

-η, -ο

ο απένταρος, ο αδέκαρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + ψιλά «κέρματα μικρής αξίας» (πληθ. ουδ. του επίθ. ψιλός), σε αντίθεση προς τα χοντρά «νομίσματα μεγάλης αξίας»].